Os de Silvaoscura (61)

A bisavoa Estrela era unha muller seria, pouco amiga de xogos e agarimos. Non lle gustaban as manifestacións de afecto nin os pantalóns curtos. A súa palabra de reprobación favorita era "camanduleiro", aplicable a toda actitude excesivamente cordial ou escasa de formalidade. Aínda así, acórdoa indo ao Lugar de Riba, coa miña prima Sheila moi pequeniña por unha man e o caxato na outra, as dúas co paso acompasado malia as tres xeracións que as separaban e a dificultade que tiña Estrela para lembrar os nomes dos bisnetos máis pequenos.
Viviu ata os 87 anos, sen doenzas coñecidas nin simpatía ningunha polos empregados de banca, aos que discutía cada peseta de intereses cunha precisión matemática que abraiaba a todos. Nas xuntanzas familiares, pola mata, o Nadal ou a vendima, a bisavoa Estrela, sempre co pano negro á cabeza, gostaba de tomar unha copiña de augardente de herbas.
-É para non roncar despois de morta -dicía.