Dado un hipotético restaurante chamado "La Mela Stregata", situado, por exemplo, nunha céntrica rúa de Vigo ou Pontevedra ou se cadra A Coruña, non resultaría nada estraño que a súa alegre clientela se aledase e mesmo fixese brincadeiras varias ante unha carta escrita exclusivamente en italiano, talvez pola moita risa que provocan no cidadán medio as xuntanzas de grappas e pennes.
Se ao seu carón se inaugurase un finísimo local denominado, se callar, "Comedores de patacas", con menú impreso en pulcro galego oficial, adaptado ás normas ortográficas do 2003 e sen tradución simultánea a elegante castelán mesetario, o máis probable é que, antes dunha semana, xurdisen voces iradas -con cartas ao director incluídas- que estoupasen de carraxe ante tan intolerable imposición lingüística.