jueves, marzo 13, 2008

Na beira do Douro (12)

Todos os días, cando vou cara ao traballo, ás oito menos cuarto da mañá, crúzome cun home que camiña con paso lixeiro. Vai sempre a asubiar, sen que pareza afectarlle o frío nin a hora. Non sei como se chama este home e é posible que nunca chegue a falar con el, pero hoxe vou aproveitar este espazo para manifestarlle o meu agradecemento. O seu asubío é un fermoso xeito de principiar o día.
Marcho de vacacións unha semana e pico. Pasádeo ben, tende coidadiño nas estradas e procurade caer nas tentacións. Ata máis falar.

3 Comments:

Blogger paideleo said...

Desfruta das vacacións con asubíos ou non.

11:39 p. m.  
Blogger A lareira de Santiso said...

Fermosa banda sonora para comezar os teus días laborables, e tranquila, que boa falta fará.
apertas

8:13 p. m.  
Blogger torredebabel said...

Cantas destas historias de fíos invisibles e desconectados, de persoas coñecidas pero descoñecidas, de xentes que son para nós sen ser nós para eles... Boas vacacions e agardámoste aqui!

12:24 a. m.  

Publicar un comentario

<< Home