Na beira do Douro (2)

Hoxe, como sinal de desenfado prevacacional, saio á rúa lucindo a camiseta do Sporting de Lisboa. Aínda me dura a emoción de onte á noite: o concerto da Banda de Música de Zamora foi sinxelamente marabilloso. Por min, non paga a pena que os concellos estraguen os seus orzamentos contratando os Rolling Stones ou cousa semellante. O grupo de rapaces dirixidos polo mestre Petit, sen necesidade de grandes escenarios, sementou no meu espírito un benestar xeral que me ha vir moi ben para este agosto convertido en forno. Tamén axudou o contaxioso entusiasmo dun dos espectadores, un home de pelo longo e aspecto bondadoso, seica fillo do filósofo García Calvo.
Mágoa que, a miúdo, a traxedia teime en tronzar a melodía.