Boa nova

Cando tiña dezasete ou dezaoito anos -xa pasaron outros tantos, ai- formei parte dunha pequena sociedade que tiña o elegante nome de Clube Cultural Saefe. Tiñamos ideas algo confusas, fermosos propósitos e unha gran ilusión chamada Galicia. O noso valedor e protector era un rapaz moito máis novo ca nós, Xaime Illa Couto, probablemente a persoa máis sabia que coñecín na miña vida. Durante algún tempo, organizamos tertulias, conferencias e algunha cea. Despois, a vida e os estudos leváronnos por lugares diferentes. Eu, por exemplo, marchei a Santiago de Compostela, onde practiquei as artes do paseo e dos bailes de salón.
Hoxe bato no xornal coa nova de que un daqueles compañeiros do Saefe, Xavier Martínez Cobas, vén de recibir o nomeamento de director xeral do R. C. Celta. É unha nova extraordinaria, e non só polo talento e a capacidade de xestión do ata agora vicerreitor, senón, sobre todo, porque me parece un magnífico sinal que unha persoa plenamente comprometida coa nosa lingua chegue a un posto de tanta repercusión pública. Xa teño comentado máis dunha vez que un dos ámbitos fundamentais para a normalización da lingua é a empresa. Se aínda por riba estamos a falar dun clube de fútbol de primeira división, con todo o que iso significa en cuestións de sentimentos colectivos, podemos concluír que a entrada de Martínez Cobas nos despachos da Praza de España debe ser saudada con optimismo.
Moita sorte a Xavier, boa e deportiva mañá para todos e, amigos, como non, como sempre, o de sempre: Alaaaa, Celta.