viernes, marzo 09, 2007

Casares

Houbo un rapaz de vinte anos que entrou na sede da Editorial Galaxia co orixinal dunha noveliña debaixo do brazo. E houbo un pequeno gran home que o acolleu con amabilidade, que leu a noveliña e que lle deu consellos sabios e intelixentes.
O home pequeno segue a ser un dos máis grandes. Morreu hai cinco anos. Aquel rapaz, xa non tan rapaz, estaralle agradecido sempre. Grazas, Casares, alá onde esteas.

Por certo, unha aperta a todos os amigos do blogomillo. Non vos esquezo.

9 Comments:

Anonymous Anónimo said...

Home, ben por renacer...
Estrañámoste.
XulioDRabal

1:11 p. m.  
Blogger torredebabel said...

Qué ledicia! non agardaba esta sorpresa ainda que, claro, sí a agardaba. Graciñas Veloso por vir por acá! e graciñas por non te esquecer dos amigos cibernéticos. Fermosa lembranza, coma sempre. Apertas moitísimas!

2:31 p. m.  
Blogger besbe said...

Eu a ti tampouco te esquezo e que ben volver a verte por aquí e contar esas cousas :) Un bico.

3:05 p. m.  
Blogger X said...

Aínda que supoño que esta visita é excepcional, alégrome de poder ler un post seu despois de tanto tempo. Saúdos.

7:07 p. m.  
Blogger Andrederabal said...

Que ben¡¡ .Por fin en pe.Levaba varios meses agardando isto.Cando penetrei por primeira vez neste blogge(xaneiro)so pensei :¿cando volverá a este a vida(blogge)?.E de alí en diante,cada puco,visitábao para ver se volveras ou non a escribir.¿Respostasme esta pregunta?:-¿Eribirasnos máis,ou volverás a esconderte?

10:32 p. m.  
Blogger paideleo said...

Outra aperta e temos que darlle as gracias a Carlos Casares por facr o miragre de que apareceses neste mundo dos blogos.

11:09 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

¡Volta connosco!

7:44 p. m.  
Blogger Marinha de Allegue said...

Que ledicia leerte de novo!!!.

Unha aperta enorme.
:)

11:59 p. m.  
Blogger torredebabel said...

Finalistas dos premios AELG 2007
NARRATIVA: dz ou o libro do esperma, Samuel Solleiro; Licor de abelá con xeo, Xurxo Sierra Veloso; O club da calceta, María Reimóndez; Os libros arden mal, Manuel Rivas.

Bueno, imaxino que non virás por aquí a cotío coma antes, pero por se algun vieiro che trae de novo, que moitos moito parabens!! que sinto orgullo de lectora e fan de que esteas nesa lista. Apertas ao lonxe!

6:53 p. m.  

Publicar un comentario

<< Home