Sen título

Supoño que podería falar dos do Club Financiero de Vigo ou de Augas de Mondariz ou de calquera outra xuntanza de parvos, pero estes días non teño o corpo demasiado combativo. Estou triste, amigos do blogomillo. O pasado 28 de agosto finou o meu avó, unha das persoas máis importantes da miña vida. Marcharon os seus olliños luminosos, a súa voz alegre, a inesgotable fonte de historias e conversas. Marchou o home bo, o que nunca se enfadaba, o que sempre tiña unha palabra amable para todo o mundo, o que sabía espertar o sorriso nas situacións máis serias. Marchou Manuel Veloso Vilachá, o meu querido e inesquecible avó. Queira Deus que algún día, quen sabe se no particular ceo dos de Silvaoscura, nos atopemos de novo.