martes, agosto 18, 2009

Xeo

"Café con xeo", pedín no Café Van Gogh, ao que cheguei abafado e con retraso. "Café con xeo", repetín cun sorriso, procurando que a pronuncia fose clara, cando a rapaza me mirou con cellas erguidas. "No sé qué es eso", dixo, e xa estaba eu disposto a falarlle dos estados da materia e da solidificación da auga cando unha das miñas amigas, farta ou máis amable ca min ou se cadra menos reflexiva en cuestións sociolingüísticas, exclamou "con hielo", dando por rematado o asunto.
Foi, insisto, no Van Gogh, na miña cidade, na que me criei e medrei, a cidade na que, cada vez máis, vou precisando un tradutor simultáneo.

7 Comments:

Blogger Danilo said...

Ahá! Velaí tes a miña teima que comparto na mesma cidade. A normalización ou amabilidade ou harmonía, ou como demo lle queiran chamar, acadarémola cando poidamos pedir tranquilamente un café con xeo, ou unha pizza con cogomelos...

12:45 p. m.  
Anonymous andresrguez said...

Non sei como pretendes pedir algo en galego nesa rúa. Ahí ou falas castelán ou so che comprenden nos comercios tradicionais que aínda quedan.

Por certo, envío a nova a Chuza, pola relevancia

http://chuza.org/historia/xeo-o-galego-en-vigo/

1:42 a. m.  
Anonymous Anónimo said...

Eu a semana pasada preguntei na gasolineira da praza ( non sei como se chama quenon son de Vigo) como se chegaba a autoestrada ... e a dependenta díxome que non sabía o que era ...

4:00 a. m.  
Anonymous Anónimo said...

Pois eu (Joam) a semana pasada pedín robaliza nun local de hostalaria de Malpica e a rapaza preguntoume se o que quería era 'lubina' porque 'la otra terminología' non a entendía.
Que alguen en Malpica e que traballe na hostalaria non saiba o que é umha robaliza parece un crime, xa non pola lingua (que o é) senon pola falla de profesionalidade.

1:30 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

Hai pouco máis de dous meses eu tamén pedín unha coca-cola sen xeo nunha cafetaría de Vigo. A camareira contestoume que non tiñan. Eu, sorprendida, insistín e ela vai e dime: "Solo la tenemos normal y light"
Debe ser que vivimos en Valladolid!!

7:29 p. m.  
Blogger paideleo said...

Terás que pedila como se pide por aquí:- Unha coca con dúas pedras de elo.
Hai que rir por non chorar.

8:28 p. m.  
Anonymous Gerard said...

M'ha fet gràcia llegir aquest post perquè a Catalunya ja m'ha passat moltes vegades aquesta situació quan demano un "cafè amb gel". Una vegada la cambrera ho va anotar i al cap d'una estona va aparèixer amb un "cafè amb llet". En fi, que veig que si fa o no fa estem igual aquí que a Galícia.
Boas noites!

8:26 p. m.  

Publicar un comentario

<< Home